Koran Hoofdstuk alBakara

42-43. (O de zonen van Israël!) Verdraai de waarheid niet met onjuistheden (door ongegronde beweringen naar voren te brengen) en probeer de waarheid (om welke redenen dan ook) bewust niet te verbergen (dat Muhammed de laatste profeet is, want) dit weten jullie (heel goed dat hij een profeet is, want dit staat vermeld in de originele Thora). Voer de salat op een juiste (gepaste) wijze uit; geef aalmoezen (en of biedt financiële en moreel hulp aan diegenen die hier behoefte aan hebben). (Tijdens de salat) Buig (gehoorzaam) samen met (moemins) die ook buigen (en de wetten, bepalingen van Allah nakomen want op deze wijze zullen ).

44. (O Joodse geleerden! Dus) Jullie aanbevelen (adviseren) de mensen om goed (rechtvaardig, oprecht, deugdzaam, gehoorzaam) te zijn maar jezelf vergeten jullie (om goed en oprecht te zijn, terwijl jullie allerlei slechtheden doen, is dat zo)? Terwijl jullie de boek (Thora denken te) lezen (en volgens jullie beweringen volgen jullie de bepalingen uit dit boek maar desondanks) doen jullie al deze (tegenstrijdige dingen). Maar, (gebruiken jullie je gezonde verstand niet en) denken jullie dan niet (dat dit tenminste een groot onfatsoenlijkheid is wat jullie aan het doen zijn of denken jullie jezelf geen verantwoordelijkheid hebben en allerlei fouten mogen doen)?!

45. (Daarom, verlaat al deze slechtheden en koppigheden dat jullie al heel lang hebben en richt je tot je Rab Allah) Vraag om hulp (en om bescherming van Allah) met salat (en innig gebed) en met verdraagzaamheid (bij allerlei moeilijkheden dat je zult tegenkomen tijdens je strijd omwille van Allah en bescherm je ego om te zondigen, biedt weerstand, blijf overeind in welke situatie je ook verkeert). Ongetwijfeld zijn deze (zware) moeilijke dingen voor de ego maar (dit geldt) niet voor iemand die diep respect (zelfkritiek doet en verbondenheid) toont tegenover (zijn Rab) Allah (en een leven door brengt om alleen Hem te dienen, alleen Hem tevreden te stellen en alle vormen van afgoderij, bestuursvormen, bepalingen met alle kracht zoveel mogelijk proberen omver te werpen).

46. Want deze (moemins) weten ongetwijfeld (innig uit hart, zonder enige vorm van twijfel, absoluut) dat zij (uiteindelijk) bij hun Rab zullen verschijnen (uit de graf opnieuw tot leven gewekt worden) en  zullen terugkeren (in het hiernamaals om te worden berecht).

47. O de zonen van Israël! Denk (en herinner eens) aan die (diverse wereldse) gunsten (en openbaringen) dat Ik jullie destijds gaf en boven andere (ongelovige) volkeren koos (vanwege met Abraham gemaakte belofte, dat zolang jullie alleen God en Rab Allah gehoorzamen,  alleen Hem dienen, tegen alle vormen van afgoderij verzet bieden en dat jullie tegelijkertijd beproefd zullen worden met diverse situaties en onderwerpen)!

48. (Neem je voorzorgsmaatregelen tegen de hiernamaals en bereid je hiervoor!) Bescherm je tegen die Dag waarbij niemand iemand (ook als is het maar ietsje) dienst kan aanbieden (elk individu is voor zich zelf, iedereen zal zorgen om zichzelf hebben, niemand kan elkaar helpen), geen enkel bemiddeling zal helpen (om gered te worden), geen enkel prijs (losgeld) zal geaccepteerd (worden om te worden vergeven wegens zondes) en niemand zal absoluut geholpen worden.

49. (O de zonen van Israël!) Herinner dat Wij (destijds) jullie gered hebben van (de despotische) Farao en zijn mannen. Zij deden jullie allerlei onverdraagzame kwellingen (martelingen, vernederingen) aan, zij vermoordden de jongens en lieten de vrouwen (en meisjes) in leven (om voor slechte doeleinden te gebruiken). Dit (te worden gered van de onrecht dat gedaan werd door Farao en zijn mannen tegen jullie) was een grote gunst van jullie Rab (en tegelijkertijd een beproeving) dat werd gegeven.

50. (O de zonen van Israël! Weer, destijds) Herinner, toen Wij voor jullie de zee (in tweeën) lieten delen en (op deze wijze) jullie gered (tegen een vijand), als gevolg hierdoor Farao en zijn mannen voor jullie ogen (terwijl jullie al deze gebeurtenis toezagenin de zee) lieten verdrinken!

51.  (Herinner weer!) Destijds hadden Wij met Mozes voor veertig dagen afspraak gemaakt (aan de Sinai gebergte om openbaringen te geven). Maar na zijn vertrek (naar Sinai gebergte) hadden jullie de (zelfgemaakte stambeeld) kalf gemaakt (enaanbeden in plaats van Rab Allah te aanbidden, te dienen, te gehoorzamen, hadden jullie op deze wijze je ego, andere wezens, aan de kalf de goddelijke eigenschappen van Rab Allah toegekend en gelijk met Allah gezien, terwijl Allah één is met al Zijn eigenschappen en dus absoluut geen deelgenoten heeft). (Hoe durfden jullie na zoveel gunsten je rug tegen Rab te keren!) (Jullie hebben jezelf op deze wijze onrecht aangedaan) Jullie zijn despoten (opstandiger, ongehoorzaam, oneervol)!

52. Maar (herinner), Wij hadden jullie (ondanks deze slechte, despotische gedrag, Onze barmhartigheid getoond na deze grote overtreding en na innig gedane berouw toch) vergeven, misschien dat jullie (hieruit lessen zouden halen) dankbaarheid en gehoorzaamheid zouden tonen.

53. (Herinner weer!) Als leidraad (om afdwaling te voorkomen en zich op de juiste pad te kunnen bevinden) hadden Wij aan Mozes enkele bepalingen (openbaringen, wetten, de Foerqan) gegeven dat verschil liet zien wat juist (wie zich op de juiste pad bevindt of kan bevinden) en onjuiste (afdwaling, ondankbaarheid, despotisme) was (en aan wie, hoe en waarom zij dankbaarheid, onderdanigheid en gehoorzaamheid moesten tonen).

54. Destijds zei Mozes: ”O mijn volk! Door de kalfsstandbeeld als god aan te nemen hebben jullie je zelf onrecht (slecht) aangedaan. (Daarom, kom tot jezelf!) Per direct dienen jullie berouw te doen tegenover jullie Schepper (Rab Allah) die jullie foutloos heeft geschapen en vernietig je ego (slechte emoties, gedachten, arrogante, opstandig gedrag dat in jullie heerst en herstel dit opnieuw). Want dit (spijt betuigen, excuus aanbieden) is de beste (gedrag) voor jullie in de ogen van jullie Rab (Allah). Vervolgens zijn jullie vergeven (door Rab Allah omdat jullie gehoor hadden geven en de gemaakte grote fout hadden verlaten). Want ongetwijfeld is Hij vergiffenisvol (wanneer innig uit hart berouw wordt gedaan) en Barmhartig (medelijdend heeft).

54. Dit staat ook vermeld in Exodus (na het verlaten van Egypte) 32, ondanks bevrijd te zijn van Farao, hoe zij meteen na vertrek van Mozes naar Sinai gebergte, opstandig, ongehoorzaam waren tegenover de Schepper.

55-56. (Herinner o de zonen van Israël!) Destijds zeiden jullie (tweeënzeventig gekozen mannen uit de volk, weer met een opstandige, arrogante houding na zoveel wonderen): “O Mozes! Wanneer wij Allah niet met onze (blote) ogen zien, zullen wij niet in jouw (woorden) geloven (pas nadat wij Allah gezien hebben zullen wij in jouw geloven). Als gevolg hierdoor, terwijl jullie toekeken (om Allah te kunnen zien en terwijl Mozes zelf niet eens heeft kunnen zien) werden jullie (bestraft en) omsingeld met donderende (angstaanjagende) bliksem (of met een neuriënde beving en geen macht meer hadden om hier iets tegen te kunnen doen) en (voor een korte tijd flauw) dood op de grond lagen. (Dit werd gedaan omdat jullie de ernst van de situatie niet serieus namen, door te vragen om Allah te kunnen zien, alsof Allah een mens is!). Maar Wij lieten jullie (na enige tijd dood of flauw te zijn geweest weer) bijkomen, misschien (met de gedachte) dat jullie (de ernst van de situatie goed zullen inschatten en als gevolg hiervan) deze keer wel innig zullen geloven (en op deze wijze de nodige les hebben uitgehaald werd aan jullie weer een kans gegeven om gehoorzaamheid, dankbaarheid te tonen en opstandigheid te verlaten, want Rab Allah is Vergiffenisvol en erg Barmhartig).   

57. (Herinner weer, o de zonen van Israël!) Destijds lieten Wij de wolken (boven) voor jullie schaduw maken (in de woestijn en werden jullie door de schaduw gevende wolken van de hitte beschermd en het leven in de woestijn aangenamer, comfortabel gemaakt) en weer (in de woestijn) werd aan jullie kracht gevende (weerstand biedende) halvah (dat gemaakt is met meel en suiker) en kwakkel vlees gegund (om je levensonderhoud te voorzien om te kunnen blijven leven) en zeiden Wij “profiteer van deze mooie levensonderhoud.” (Maar zij toonden ondanks na zoveel prachtige gunsten, herhaaldelijk weer ondankbaarheid tegen Ons). Zij deden niet Ons maar zichzelf onrecht (en slecht) aan (door alsmaar ondankbaarheid te tonen en de wetten van Allah niet in acht te nemen, dat het verbond dat destijds is gemaakt absoluut zal komen te vervallen wanneer zij de wetten niet nakomen, hetgeen zal resulteren naar de afdwaling en uiteindelijk en voor altijd in de hel bestraft zullen worden).

58. (O de zonen van Israël! (Herinner weer) Destijds bevalen Wij jullie: “Ga die plaats (Kanaän/Palestina) binnen en profiteer daar van allerlei gunsten. Ga daar (niet met arrogante, verwaandheid, maar) met gehoorzaamheid (onderdanigheid met respect) naar binnen en zeg “(O onze Rab Allah!) Ons wens is uw vergiffenisvolheid (wegens onze opstandige gedrag tegen U)” zodat Wij ook jullie fouten (zonden) zullen vergeven. Bovendien zullen Wij diegenen die goede daden verrichten (innig uit hart met volle onderdanigheid de wetten nakomen) met nog meer belonen (en het verbond staande houden).

58. “Ga die plaats binnen en profiteer daar van allerlei gunsten” is volgens sommige bronnen Kanaän, met de huidige naam Palestina of Jordanië.

59. Maar helaas, die despoten (waren weer arrogant, verwaand, ondankbaar, ongehoorzaam, belandden zij in de zonden en schonden weer hun belofte en) trokken niets van de bevelen aan en deden het omgekeerde (door in plaats van “Vergeef Ons” te zeggen zeiden zij op een bespottende wijze “geef ons rode meel”). (Want telkens wanneer het hun niet schikte, of veranderden zij de goddelijke wetten of de inhoud van die wetten leeggehaald en volgens hun wil en lusten becommentarieerd en op deze wijze achter hun ego aangelopen en dwaalden zij van de juiste pad af). (En daarom!) Wegens hun opstandig gedrag (dat oorzaak is) hebben Wij (als gevolg) een (walgelijke) straf uit de hemel laten neerdalen.

59 Nadat de zonen van Israël veertig jaar uitgeput, in een armzalige toestand in de woestijn hadden rondgelopen werden zij onder leiding van profeet Yusa deze plaats veroverd. In plaats van met onderdanigheid, gehoorzaamheid de plaats binnen te gaan en als symbool en ter ere van Allah “vergeef ons, vergeef ons zonden” te zeggen, lieten zij weer hun karakter zien en gingen zij op een andere wijze de plaats binnen en toen zij binnen kwamen zeiden zij anders dan wat zij hadden moeten zeggen.

60. Destijds toen Mozes tot Ons bad om water (behoefte te voorzien) voor zijn volk te vragen (omdat zij erg water tekort hadden) zeiden Wij tegen hem “Sla met je stok tegen die rots” waarna twaalf waterbronnen uitstraalden, waardoor elk stam zijn eigen waterbron kon bepalen. (Wij bevolen hun) “Eet en drink wat door Allah als gunsten zijn gegeven maar wees niet grensoverschrijdend en mismoedig (zaai geen onrust, chaos, onrechtvaardigheid, orde verstorend) op dit land (en wees dus dankbaar, gehoorzaam, volg de wetten nauw op dat aan jullie is opgelegd).

61. (O de zonen van Israël! Herinner weer!) Destijds zeiden jullie weer tegen Mozes: “(Het is niet meer te doen!) Wij kunnen het niet meer verdragen om telkens dezelfde (eenvoudige) voeding (te eten)! (Daarom) Bied voor ons tot je Rab zodat Hij producten als groente, komkommer, knoflook, linze, ui geeft wat uit de grond groeit. Mozes (wordt boos en zegt als reactie hierop):”Dus jullie willen een waardige (eervolle leven door volgens de doel van de schepping te leven en alleen Allah dienen en Zijn wetten) opofferen in ruil voor de onwaardige (oneervolle leven, of verlangen jullie en willen jullie terug keren naar het verleden toen jullie zwaar onderdrukt werden maar wel verschillende dingen konden eten of een beetje luxe en vrijheid hadden in de tijd van Farao)? (Is dat zo?!Nou) Keer dan maar (met schaamte) terug naar Egypte! Daar zullen jullie vinden wat jullie wensen te eten! (Had Mozes jullie voorouders op deze wijze scherp bekritiseerd).

(Wegens zulke ondankbaar en opstandige, grensoverschrijdende houdingen, wegens het niet nakomen van de wetten en of het misbruik maken van het verbond en daarmee de goddelijke boodschappen niet konden begrijpen, hadden de zonen van Israël als gevolg hierdoor in het verleden meerdere malen te maken gehad met vernederingen, armoede, verslagingen, slavernij, op de vlucht lopen, leven doorbrengen in kampen, en onder zwaar druk gezet worden met belastingen en) Op deze wijze werden zij bestraft door Allah. Al deze kwam omdat zij tegenover zoveel gegeven gunsten met ondankbaarheid reageerden (door Zijn boodschappen aanhoudend bleven ontkennen) en ten onrechte Profeten doodden (zonder enige bewijs). (Kortom) Al deze overkwamen (als gevolg als verdiende loon) omdat zij opstandig gedroegen (tegenover Allah) en aanhoudend grensoverschrijdend bleven gedragen tegenover de waarheid.