AFGODERIJ IN DE CHRISTENDOM

Heeft geloofsbelijdenis ideeën naar voren gebracht wat Profeet Jezus nooit aan gedacht heeft.
Onwettelijke begrippen heeft hij als een geloofsovertuiging naar voren gebracht.
Met als doel volgelingen te kunnen winnen, heeft Paulus hun geleerd door erin te geloven dat met goddelijke inspiratie toegang verkregen kan worden dat Jezus is gekruisigd en gestorven is om de aflossing van de zondes en de opstanding.

 

Paulus heeft vele leringen uit de Mitra leer onder de naam openbaringen naar Christendom overgebracht.

Ondanks dat we weinig over Mitra levensbeschouwing en rituelen weten, zien we de gebruikte vertel stijl in de brieven van Paulus, heel duidelijk dat de termen dichtbij de Mitra cultuur lijken dan die van de Bijbel.
Paulus die de Mitra leer heeft geëigend,wendde hij met zijn uitgevonden Kruis en Bloedige Bijbel richting de paganisme .

 

‘Petrus, een apostel van Jezus Christus, aan de vreemdelingen, verstrooid in Pontus, Galatie, Kappadocie, Azie en Bithynie, Den uitverkorenen naar de voorkennis van God den Vader, in de heiligmaking des Geestes, tot gehoorzaamheid en besprenging des bloeds van Jezus Christus; genade en vrede zij u vermenigvuldigd.( 1 petrus 1-2)
Paulus heeft vreemde geloof en uitspraken verzonnen door met de bloed van Jezus op de gelovigen te bespatten.

Afgoddienaren hadden geen interesse in een profeet dat beperkte krachten bezat, want in hun denkbeelden die ze uitgevonden hadden met grenzeloze krachten waren Zeus, Apollo Mitra’s waar ze in geloofden.
Paulus die de besnijdenis bespotte, de wetten ( van Mozes) afwees, dacht een aanbod te doen Jezus met goddelijke figuren te laten concurreren en dat heeft hij ook gedaan om de afgoddienaren te kunnen beïnvloeden.

 

Jezus van Paulus was een mythische figuur net als de pagans van Mitra, Osiris en Dionysus.

Een ander wat Paulus deed, was de afgoddienende Romeinse overheid als heilig te laten zien.
‘Alle ziel zij den machten, over haar gesteld, onderworpen; want er is geen macht dan van God, en de machten, die er zijn, die zijn van God geordineerd.Alzo dat die zich tegen de macht stelt, de ordinantie van God wederstaat; en die ze wederstaan, zullen over zichzelven een oordeel halen.( 13 romeinen 1-2)
‘Want zij is Gods dienares, u ten goede. Maar indien gij kwaad doet, zo vrees; want zij draagt het zwaard niet te vergeefs; want zij is Gods dienares, een wreekster tot straf dengene, die kwaad doet.( 13 romeinen 4)
‘Ik vermaan dan voor alle dingen, dat gedaan worden smekingen, gebeden, voorbiddingen, dankzeggingen, voor alle mensen;Voor koningen, en allen, die in hoogheid zijn; opdat wij een gerust en stil leven leiden mogen in alle godzaligheid en eerbaarheid.’( 2 timoteus 1-2 )

Als we naar deze in de Bijbel geschreven artikels van Paulus bekijken, kunnen we zien dat hij een dergelijke gedachte heeft hoe hij de lopende situatie behoudend was, hoe hij de huidige politiek accepteert en aan zijde stond.
Met deze gedachte ziet Paulus de politieke autoriteit dat met goddelijke wil is verschenen, als het zo is , dan wordt het gehoorzamen voor een politieke autoriteit een verplichting tegen de goddelijke wetten in.

Het behouden van de huidige situatie heeft prioriteit.
Met deze meldt Paulus dat in elke situatie elke omgeving nagekomen dient te worden, terwijl zijn ideeën volkomen in strijd is met deze uitspraken in de Bijbel.
‘Doch tevergeefs eren zij Mij, lerende leringen, die geboden zijn der mensen;
Want, nalatende het gebod Gods, houdt gij de inzettingen der mensen, als namelijk wassingen der kannen en drinkbekers; en andere dergelijke dingen doet gij vele.
En Hij zeide tot hen: Gij doet zeker Gods gebod wel te niet, opdat gij uw inzettingen zoudt onderhouden.’( Markus 7 7-9)
Er zijn veel grote verschillen tussen de leer van Jezus en Paulus.
De huidige Christendom bestaat meer uit de ideeën van Paulus in plaats van de door Jezus gebrachte principes.
De interpretatie van Paulus was niet de god maar Jezus Messias als centraal, in plaats van werkelijke historische Jezus, is de gemeenschappelijke geloof van Paulus, de verhaal over de Kruisiging van Jezus en de weder opstanding.
Volgens Paulus is Messias Jezus, een goddelijke bestaan dat bestond voor het bestaan, zoon van God.
Hij is het zichtbare van het niet zichtbare God.
Hij is het eerst geboren onder alle schepsels, alles is bestaan door bemiddeling van hem en voor hem
Hij bestond al voordat er alles was. Om de mensheid te verlossen is hij ontkleed van de goddelijke hoogheid en in menselijke gedaante op de wereld gekomen.
Om de mensen te verlossen is hij gestorven aan de Kruis. Paulus verdedigt de Messias dogma die gestorven is bij kruisiging en later weer zal opstaan en dat de verlossing alleen mogelijk is door hierin te geloven.
Terwijl de leer van Jezus niet zich zelf of zijn identiteit belangrijk was maar de verkondiging de goddelijke boodschap.
Hij predikte dat Allah overheerser is en Zijn bevelen en verboden nagekomen dienen te worden.
Bij Paulus was de identiteit van Jezus belangrijk.
Een ander belangrijke verschil is dat Jezus de Goddelijke wet verdedigde maar Paulus daarentegen was tegen deze wetten.
Jezus was niet gekomen om de religie dat nog nageleefd werd te vernietigen en een nieuwe religie op te stichten met zijn naam, maar is gekomen voor de zonen van Israel met als doel om de verdoven delen in de wetten dat aan Joden waren gegeven te herstellen en enkele nieuwe wetten te verkondigen.
Hij is niet gekruisigd en heeft geen religie opgericht met de naam Christendom.
De naam Christen is sowieso door anderen verzonnen na zijn vertrek uit deze wereld.
Na Jezus wordt deze verzinsel ook bekend gemaakt in de Bijbel.
‘En het is geschied, dat zij een geheel jaar samen vergaderden in de Gemeente, en een grote schare leerden; en dat de discipelen eerst te Antiochie Christenen genaamd werden.( handelingen 11:26)