AFGODERIJ IN DE CHRISTENDOM


Zoals we eerder ook over hebben gehad, was door de geschiedenis heen het aanbidden op de zon of namens zon verzonnen goden onmisbaar iets geworden voor de afgoddienende volkeren.
De door de paganisten aanbeden zonnegoden, hebben de Christenen velen van deze symbolen tot zich aangepast.

 

De symbool van Sama dat door Babyloniers en Sumers werden als de zonnegod aanbeden en gekopieerd en aangepast in de Christendom.

Op de arm van een Assyrier is een symbool van zon te zien, dit was ook precies te zien op de handschoen van een van de oude Paus.

 

Obelisk is de symbool van zonnegod Ra dat door Oude Egyptenaren werd aanbeden en Obelisk de symbool van Ra,staat in Vaticaanstad midden op de St. Peter plein dat door Katholieken als heilig wordt beschouwd.

 

 

Als we vogelvlucht deze plein van boven bekijken zien we dezelfde vorm als de zonnecirkel vorm van de in India aanwezige zonnetempel.

 

Wanneer Christendom grondig word bestudeerd dan is te zien dat nog meer van zulke dingen vanuit afgoderij in Christendom is aangepast.

Geschiedschrijver autoritair over deze onderwerp Wildorand vermeld de volgende;
Christendom heeft paganisme niet uitgeroeid maar aangepast. Nadat Griekse taal eeuwenlang de filosofie heeft doorgedrongen is het een gebruikte middel geworden in de Christelijke literatuur en in het leven van aanbidden. Door De beïnvloeding van Griekse mysticisme, mystieke eucharistie is het over gegaan in de Christendom.
Andere paganistische culturen heeft ook bij deze zeer effectieve resultaat bijdrage geleverd.
Vanuit Egypte zijn goddelijke Drievuldigheid ideeën gekomen. Christendom was de grote schepper van de antieke paganistische wereld.
Twee personen hebben grote invloed gehad voor het intensieve huisvesting van de afgoderij in de Christendom.
Een van deze was Paulus, met de werkelijke naam Saul.
In de Christendom de titel gemaakt met de naam heilige Paulus. De andere was de Romeinse Keizer Constantijn.
Paulus had de Griekse cultuur in die periode geëigend en was een Jood.

Ondanks dat Paulus in werkelijkheid toen Profeet Jezus nog leefde nooit tegengekomen was, beweerde hij, nadat Jezus de wereld verlaten had, hem zag en dat hij openbaring van Jezus ontving.
‘Maar ik maak u bekend, broeders, dat het Evangelie, hetwelk van mij verkondigd is, niet is naar den mens.Want ik heb ook hetzelve niet van een mens ontvangen, noch geleerd, maar door de openbaring van Jezus Christus.’( 1 galaten 11-12)
‘Maar wanneer het Gode behaagd heeft, Die mij van mijner moeders lijf aan afgezonderd heeft, en geroepen door Zijn genade, Zijn Zoon in mij te openbaren, opdat ik Denzelven door het Evangelie onder de heidenen zou verkondigen, zo ben ik terstond niet te rade gegaan met vlees en bloed..’( 1 galaten 15-16)
‘Ik ben met Christus gekruist; en ik leef, doch niet meer ik, maar Christus leeft in mij; en hetgeen ik nu in het vlees leef, dat leef ik door het geloof des Zoons van God, Die mij liefgehad heeft, en Zichzelven voor mij overgegeven heeft.’( 2 galaten :20)
Paulus heeft met deze uitspraken verteld dat hij openbaringen ontving, en beweert zelfs dat Messias in hem leeft.
Paulus heeft Athene en Iskenderiye in zijn eigen periode achtergelaten en was een inwoner van Tarsus in Anatolie, dat als het ware de paganistische filosofische centrum fungeerde.
Daar was hij geboren. Mitra mysticisme was veel verspreid in Tarsus en Paulus werd beïnvloed door deze leringen.